สัมปชัญญบรรพ (มหาสติปัฏฐานสูตร)

[๒๗๖] ดูกรภิกษุทั้งหลาย อีกข้อหนึ่ง ภิกษุ

ย่อมทำความรู้สึกตัว

ในการ ก้าว 

ในการถอย 

ในการแล 

ในการเหลียว 

ในการคู้เข้า 

ในการเหยียดออก 

ในการทรงผ้าสังฆาฏิบาตรและจีวร 

ในการฉัน การดื่ม การเคี้ยว การลิ้ม 

ใน การถ่ายอุจจาระและปัสสาวะ 

ย่อมทำความรู้สึกตัว 

ในการเดิน การยืน การนั่ง การหลับ การตื่น การพูด การนิ่ง 

ดังพรรณนามาฉะนี้ ภิกษุย่อม

พิจารณาเห็น กายในกายภายในบ้าง 

พิจารณาเห็นกายในกายภายนอกบ้าง 

พิจารณาเห็นกาย ในกายทั้งภายในทั้งภายนอกบ้าง 

พิจารณาเห็นธรรมคือความเกิดขึ้นในกายบ้าง 

พิจารณาเห็นธรรมคือความเสื่อมในกายบ้าง 

พิจารณาเห็นธรรมคือทั้งความเกิดขึ้นทั้ง ความเสื่อมในกายบ้าง 

ย่อมอยู่ อีกอย่างหนึ่ง สติของเธอที่ตั้งมั่นอยู่ว่า 

กายมี อยู่ ก็เพียงสักว่าความรู้ เพียงสักว่าอาศัยระลึกเท่านั้น 

เธอเป็นผู้อันตัณหาและทิฐิ ไม่อาศัยอยู่แล้ว และไม่ถือมั่นอะไรๆ ในโลก 

ดูกรภิกษุทั้งหลาย อย่างนี้แล

ภิกษุชื่อว่าพิจารณาเห็นกายในกายอยู่ ฯ

                                                            ที่มา..มหาสติปัฏฐานสูตร : พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๐ bit.ly/3d2F370

.....