ภิกษุนั้น
ย่อมทำในบทศึกษาว่า
เราเป็นผู้รู้พร้อมเฉพาะซึ่งปีติจักหายใจเข้า
ดังนี้ ;
ย่อมทำในบทศึกษาว่า
เราเป็นผู้รู้พร้อมเฉพาะซึ่งปีติ
จักหายใจออก ดังนี้ ;
ภิกษุนั้น
ย่อมทำในบทศึกษาว่า
เราเป็นผู้รู้พร้อมเฉพาะซึ่งสุขจักหายใจเข้า
ดังนี้ ;
ย่อมทำในบทศึกษาว่า
เราเป็นผู้รู้พร้อมเฉพาะซึ่งสุข
จักหายใจออก ดังนี้ ;
ภิกษุนั้น
ย่อมทำในบทศึกษาว่า
เราเป็นผู้รู้พร้อมเฉพาะซึ่งจิตตสังขาร
จักหายใจเข้า ดังนี้ ;
ย่อมทำในบทศึกษาว่า
เราเป็นผู้รู้พร้อมเฉพาะซึ่งจิตตสังขาร
จักหายใจออก ดังนี้ ;
ภิกษุนั้น
ย่อมทำในบทศึกษาว่า
เราเป็นผู้ทำจิตตสังขารให้รำงับอยู่จักหายใจเข้า
ดังนี้ ;
ย่อมทำในบทศึกษาว่า
เราเป็นผู้ทำจิตตสังขารให้รำงับอยู่
จักหายใจออก ดังนี้ ;
(จบ
จตุกกะที่สอง)
No comments:
Post a Comment